شیمی‌کانی و سنگ‌زایی سنگ‎های آتشفشانی کوه گورگور (شمال‌خاوری تکاب)

گدازه‌های آندزیتی – بازالت‌آندزیتی بخش بزرگی از محدوده گورگور را در برگرفته‌اند. محلول‌های گرمابی بیشتر آنها را دگرسان کرده‌اند. بیشتر کانی‎های سازنده‌ این سنگ‎ها پلاژیوکلاز، پیروکسن و الیوین هستند که با محلول‌های گرمابی دگرسان شده‎اند. سنگ‎های دگرسان‌شده دربردارنده کانی‎های کلسیت، سریسیت و کلریت هستند. با توجه به داده‌های به‌دست‌آمده و بررسی‎ شیمی‌کانی‌ها، کلینوپیروکسن‌ها دیوپسید - اوژیت هستند و ماگمای میزبان آنها کالک‌آلکالن بوده و در ژرفای متوسط تا کم و در هنگام بالاآمدن ماگما پدید آمده است. همچنین، پلاژیوکلازها آندزین و آلبیت - الیگو‌کلاز هستند و منطقه‌بندی دارند. با توجه به تجزیه شیمی ‌کل سنگ، این سنگ‌ها در گروه سنگ‎های آتشفشانی کالک‌آلکالن کمان قاره‌ای رده‌بندی می‌شوند. از سوی دیگر، در نمودارهای عناصر کمیاب به‌هنجار شده در برابر ترکیب کندریت و چند عنصری به‌هنجار شده در برابر ترکیب گوشته، غنی‌شدگی عناصر LREE در برابر HREE دیده می‌شود. عناصر LILE (مانند Rb، K، Th) و عناصر LREE (مانند Nd، Ce، La) در برابر HFSE (Nb، Hf، Zr، Sm، Y، Yb) غنی‌شدگی نشان می‌دهند. با توجه به مقدار نسبت‌های Nb/Th (15/1 تا 42/1)، Zr/Nb (27/12 تا 22/21)، Ba/La (64/18 تا 77/29) و همچنین، غنی‌شدگی LILE و تهی‌شدگی Nb، Ta و Ti، در مجموع می‌توان پهنه پیدایش وابسته به پهنه‌های فرورانش را برای این ناحیه پیشنهاد داد. همچنین، هماهنگی پراکندگی REE و عناصر ناسازگار در نمونه‎ها گویای وابستگی زایشی این سنگ‎ها به یکدیگر است. برپایه داده‌های به‌دست‌آمده، سنگ‎های آتشفشانی (آندزیت- بازالت‌آندزیتی) کوه گورگور در پی فعالیت ماگمایی گسترده مجموعه ماگمایی ارومیه-دختر در بازه زمانی سنوزوییک باید پدید آمده باشند.